dementie@home vzw wenst iedereen een fijne Pasen.
Plassen vol bebloede tranen
op de weg waar ik op loop.
’t Is de weg naar Uw mysterie,
leidend naar de nieuwe hoop.
Deze weg, niet te bevatten
vol verdriet en duisternis,
heeft bestemming ‘nieuwe toekomst’,
door Uw groot geheimenis.
’t Is de toekomst van de vrede,
van de overwonnen dood.
Ach, ik zal het nooit begrijpen
en mijn twijfel is soms groot.
Wil mij ondanks twijfel leiden,
door de plassen van verdriet.
Naar het wonder van de Pasen,
ook al snap ik het soms niet.
Want wil ik heel graag geloven,
dat die toekomst er wel is.
Dat geloof, de hoop en liefde
opstaan uit de duisternis.
Houd mij vast terwijl ik zoekend
mij een weg baan naar dat doel.
Zodat ondanks al mijn twijfel,
ik Uw ‘nieuwe toekomst’ voel.
© Hans Cieremans (met toestemming van de auteur)