Vanaf maandag 3/02/2025 tem zondag 9/02/2025 gaan we hier elke dag een gedicht posten.
gedicht 4 van 6/02/2025
Niemandsland
Met ´t geheugen vol met gaten,
leeft hij in het Niemandsland.
Is op weg naar ´t onbekende,
´t is er kil, het mist constant.
Hij loopt langs vergeten namen,
door een somber tranendal.
Angstig, struikelend, onwetend,
waar het lot hem brengen zal.
´t Is een wonderlijke wereld
waar hij leeft in Niemandsland.
Het ligt vlak bij gene zijde,
ergens aan de overkant.
Maar ´t is ook bij onze de wereld,
waar hij met ons heeft geleefd.
´t Is een heel aparte wereld,
waar hij veel in herbeleeft.
´t Is mistroostig in zijn wereld,
waar de tijd verdwenen is.
Sprankjes zon zijn daar te tellen,
er is bovenal gemis.
En de mist wordt alsmaar dichter
en dat maakt het ijzig koud.
Zo verkoelen zijn gevoelens,
hij vergeet van wie hij houdt.
Hij kan niet terug naar de wereld,
waar hij vroeger met ons was.
Maar wij kunnen wel naar hem toe
met een aangepast kompas,
dat ons door de straten heen leidt
van zijn mistig Niemandsland.
Waarmee wij hem kunnen helpen,
samen met hem hand in hand.
Op weg naar het onbekende
ergens aan de overkant.
leiden wij hem naar de grens toe
van het mistig Niemandsland.
Daar geeft dan het onbekende
aan hem zijn geheimen prijs.
Neemt hij vredig van ons afscheid
voor zijn allerlaatste reis.
© Hans Cieremans -> met toestemming gepost zonder de bijhorende foto