Gedicht van de week (ten tijde van corona.... goddank verleden tijd)
Ik moet eerst een afspraak maken,
als ik op bezoek wil gaan.
Ik moest doorgeven: ‘Geen klachten’
en een mondkapje aan.
Dan moet ik mij eerst aanmelden
aan de desk bij de portier.
En ik moet mijn naam invullen
op het bezoekersformulier.
‘k Word gewezen op de pijlen,
die ik op de grond zie staan.
En die pijlen moet ik volgen,
om naar moeder toe te gaan.
Bij de lift moet ik toen wachten,
een vrijwilliger zegt daar:
Maximaal met twee naar boven
en op afstand van elkaar’.
Ik word door het hoofd ontvangen,
aan mij word de vraag gesteld
of ik echt wel klachtenvrij was
of ik mij had aangemeld.
Daarna word ik naar de kamer
van mijn moeder begeleid.
‘Blijf op afstand, niet omhelzen,
u krijgt drie kwartier tijd’..
Als de drie kwartier voorbij is,
valt het afscheid moeder zwaar.
Zonder zoen, zonder een handdruk,
maar slechts zwaaien naar elkaar.
Ik mag moeder weer bezoeken
dat is mooi, maar doet toch pijn
Zonder knuffel, kil op afstand,
wat warm en dichtbij moet zijn.
© Hans Cieremans (met toestemming en zonder foto)