Ons gedicht van de week
Het leven is mooi
en is in principe
één heel groot avontuur.
Vanaf de geboorte,
een sprong in het diepe
van korte of langere duur.
Zing, vecht, huil, bidt,
lach, werk, bewonder,
het leven is net als de zee.
Het hoofd boven water
of soms kopje onder,
de golven nemen je mee.
Wij mensen als druppels,
die de zee vormen,
zitten vast aan elkaar.
Als eenheid van druppels,
weerstaan wij de stormen
ook bij het dreigend gevaar.
Druppels die zich
aan elkander vast klampen,
de levenszee vormt één geheel.
Laat druppels daarom
niet eenzaam verdampen,
want samen zijn is essentieel
Aandacht en warmte,
omhelzing, nabijheid,
houden de mensen bijeen.
Vormen een zee
vol liefde en vrijheid,
daar is niemand alleen.
Laten we kwetsbare
druppels opvangen,
breng ze terug naar de zee.
Het ‘nieuwe samen’,
waar wij naar verlangen,
zo nemen golven ons mee.
© Hans Cieremans -> geplaatst met toestemming van de auteur zonder de bijhorende foto