Geen typisch gedicht voor Allerheiligen maar wel heel passend....
Herinneringen
kun je bewaren.
Je krijgt er steeds meer,
bij ’t klimmen der jaren.
Goede of slechte,
valse, oprechte.
Dingen in ‘t leven,
die zijn gebeurd.
Somber of vrolijk,
zwart-wit, gekleurd.
Herinneringen,
nieuwe of oude,
om te vergeten
of om te onthouden.
Herinneringen
kwamen en gingen.
vaak om te koest’ren,
soms om te verdringen.
Het zijn levenslessen,
missers, successen.
Herinneringen
zijn meestal fijn.
Maar af en toe,
doen ze ook pijn.
Herinneringen
verbonden ons samen.
Totdat er scheuren,
in ’t samen zijn kwamen.
Herinneringen,
we konden ze delen,
schrijven, vertellen,
bellen of mailen.
Nu moeten we dragen,
dat ze vervagen
Het samen delen
lukt ons niet meer.
Jij bent zo veel kwijt
en dat doet me zeer.
Herinneringen,
je weet er haast geen.
Ons samen delen,
doe ik nu alleen.
© Hans Cieremans (met toestemming van de auteur)