gedicht van de week
Heer, geeft U mij nog één dagje,
één dag zonder dementie.
Waarin ik al mijn geliefden
gezond spreek en nog eens zie.
Waarin ik hen kan omarmen
en mijn liefde met hen deel.
Heer, geeft U mij nog dat dagje
of vindt U dat soms te veel?
Geeft U mij dan nog één uurtje,
één uur zonder dementie.
Waarin ik al mijn geliefden
gezond spreek en nog eens zie.
Waarin ik hen kan omarmen
en mijn liefde met hen deel.
Geeft U mij dan nog één uurtje
of vindt U dat ook te veel?
Geeft U dan nog één seconde,
één tel zonder dementie.
Waarin ik al mijn geliefden
snel omhels als ik ze zie.
Waar ik snel kan laten voelen,
dat ik liefde met hen deel.
Geeft U mij nog één seconde
of vindt U dat zelfs te veel?
Kunt U mij geen tijd meer geven,
geen momentje zoals toen?
Is de dementie zo slopend,
dat zelfs U niets meer kunt doen?
Laat dan mijn geliefden weten,
als mijn lichaam zich ontzielt,
dat ik met hen heb genoten
en oneindig veel van hen hield.
© Hans Cieremans