Gedicht van de week
Jij bent hetzelfde en toch ben je anders,
Ik snap vaak niet wat je bedoelt.
Soms ben je vrolijk en dan weer verdrietig
ik weet niet waarom jij zo voelt.
Zo onvoorspelbaar, zo wispelturig,
het is daardoor moeilijk voor mij.
Jij hebt me nodig, maar hoe kan ik helpen,
zo onbereikbaar dichtbij?
Jij bent hetzelfde en toch ben je anders,
ik versta niet wat je zegt.
Vaak is het wartaal en is het niet helder
en dan begrijp ik je slecht.
Dan word je boos, soms ga je huilen
en voel ik: ‘Ik schiet tekort’
De toekomst met jou is onzeker geworden,
ik vraag me af hoe dat wordt.
Jij bent hetzelfde en toch ben je anders,
omdat je de weg niet meer vindt.
Vroeger waren wij gelijkwaardig,
maar nu ben je net als een kind.
De weg door het leven liepen wij samen,
door dik en dun al die tijd.
Maar jij bent verdwaald, ik kan je niet vinden,
zodat die weg van ons scheidt.
Jij bent hetzelfde en toch ben je anders,
maar ik blijf zoeken naar jou.
Dwars door de mist, gemengde gevoelens,
mijn onmacht, want ik hou van jou.
Liefde kan onze wegen niet scheiden,
al ben ik hier en jij daar.
Ik in mijn wereld en jij in de jouwe,
de liefde brengt ons bij elkaar.
© Hans Cieremans -> met toestemming zonder de foto