Op donderdag begon de 26/01/2023. Dit jaar in het teken van "Vriendschap". We zullen de ganse week een gedicht plaatsen. Jullie inbreng worden zeer gewaardeer
Ik vind het telkens weer zo moeilijk,
bij jou op bezoek te gaan.
Want je bent intens verdrietig
en dat trek ik me zo aan.
Ik dacht eerst: ‘je moet nog wennen’,
maar dat wennen duurt te lang.
Hoewel de zusters echt hun best doen,
went het echt nooit, ben ik bang.
’t Was een moeilijke beslissing,
toen het thuis niet langer ging.
Daarom ben je hier gekomen,
het voelt als een echtscheiding.
‘k Voel me schuldig en ik schaam me,
dat zegt steeds weer mijn gevoel.
Mijn verstand zegt: ‘Het is goed zo’,
omdat ik het goed bedoel.
Met veel lood in beide schoenen
kom ik daag’ lijks op bezoek.
Dan zit jij alsmaar te mokken,
noemt je hier-zijn ‘lariekoek’.
Daarom vind ik het zo moeilijk
bij jou op bezoek te gaan.
Want je neemt het mij nu kwalijk
ik heb alles fout gedaan.
Maar schat, het ging echt langer,
’t werd te zwaar voor allebei.
Jij zit in je eigen wereld,
niet de wereld meer van mij.
Het gaf constant misverstanden,
met verwijten heen en weer.
Lang heb ik het vol gehouden,
maar ik kon niet langer meer.
Toch voel ik nu steeds die twijfel.
Heb ik het toch fout gedaan?
Maar je terug naar huis toe halen,
dat kan ik beslist niet aan.
Ik hoopte nu rust te krijgen
en ook meer begrip van jou.
Maar nu weet ik niets meer zeker,
behalve dat ik van je hou.
© Hans Cieremans (met toestemming van de auteur)