Ons gedicht van de week.
Als de zon niet meer zal opgaan,
als de wind voor eeuwig zwijgt.
Als de adem en tijd stil staan,
als ‘waarom’ geen antwoord krijgt.
Als geloven is verschrompeld,
als je stilte niet meer hoort.
Als de leegte overrompelt,
dan leeft ‘liefde’ nog steeds voort.
Als de sterren niet meer stralen,
als licht hult in duisternis.
Als geen dal de top zal halen,
als een traan droogt in gemis.
Als emoties niet meer voelen,
als geluk wijkt voor de waan.
Als vertrouwen gaat bekoelen,
dan blijft ‘liefde’ toch bestaan.
Als geliefden gaan vervreemden,
als de toekomst niet bestaat.
Als verleden langzaam weg ebt,
als de tijd het nu ontgaat.
Als het eind niet is te keren,
als berust wordt in de pijn.
Als we afscheid accepteren,
dan moet dat wel ‘liefde’ zijn.
© Hans Cieremans (met toestemming van de auteur)