Werelddag dementie 2021 -> gedicht 1
Als de zon niet door kan breken,
door de opgekomen mist,
worden kleuren van je leven
als het ware uitgewist.
Alles lijkt dan wel hetzelfde,
uitzichtloos en somber, grijs.
waar je zomaar kunt verdwalen
op een zware levensreis.
Als je uitzicht wordt belemmerd
doordat mist hardnekkig blijft.
En je tevergeefs blijft hopen,
dat de mist weer over drijft.
Dan verandert heel je leven,
word je eenzaam en alleen.
Maar het treft ook je geliefden,
want die mist treft iedereen.
Laat geliefden je dan leiden,
op de weg waar jij verdwaalt.
Naar de plaats van je bestemming,
waar de zon voor altijd straalt.
Laat daar je geliefden achter,
die ook moe zijn van de reis.
Geef ze jouw herinneringen,
zij verdienen ook een prijs.
Als de zon is doorgebroken
door de opgetrokken mist,
worden kleuren van het leven
als het ware opgefrist.
Is er uitzicht, nieuwe toekomst,
ook al ben je weg gegaan.
Je reist mee in de herinn’ ring,
waar de liefde blijft bestaan.
© Hans Cieremans
20/09/2021