Gedicht van de week
Vroeger keek ik naar de toekomst,
maar nu bij de ouderdom,
kijk ik haast niet meer naar voren,
maar kijk vaker achterom.
Vroeger leek het leven maakbaar,
maar dat bleek een utopie.
Want mijn toekomst is verleden,
mede door jouw dementie.
Nu ben ik alleen onzeker,
door jouw somber perspectief.
Waar ik liefst niet naar wil kijken,
want dan word ik depressief.
Kom, we gaan er wat van maken,
samen zonder toekomstplan,
van het hier en nu genieten,
voor de tijd dat het nog kan.
Samen praten over vroeger,
lekker eten met elkaar.
Met een wijntje, een muziekje
en wat komt, verdring dat maar.
Want als eens het afscheid daar is,
waar ik toch niet aan ontkom.
Dan wil ik graag kunnen zeggen,
‘Ik kijk dankbaar achterom’.
© Hans Cieremans (met toestemming van de auteur)
18/09/2021