Met toestemming gaan we op regelmatige basis een berichtje posten van Amber.
De eerdere linken sturen we helemaal beneden nog een mee.
Soms laat ik het even mislopen
Samenzijn in een groep is vaak een wankel evenwicht.
We zitten met twaalf in een groep bij elkaar. We luisteren naar kleinkunst. Het ene deuntje wordt al wat meer geapprecieerd als het andere.
Een dame in een ligstoel kreunt in een lange dreun. Dat doet ze altijd. We kennen haar niet anders. Soms helpt het om met haar te praten maar vaak ook niet. Ze ligt toegedekt onder een blauw fleecedekentje. Om de tien minuten heeft ze het van haar benen gewriemeld.
De dame naast haar kan dat niet zien, komt met veel moeite recht en dekt haar weer toe. Telkens weer. Zeker na elk liedje. Ondertussen lijkt het of mevrouw het niet eens merkt. Ze blijft zachtjes verder dreunen.
Na een tijdje heeft ze niet alleen haar dekentje weg gewriemeld, maar ook haar kousen. Ze liggen op de grond, roze katoenen kousen. Even wil ik rechtstaan om ze weer aan te doen, maar ik denk: misschien heeft ze het gewoon warm en heeft ze de kousen en het dekentje zo weg gewriemeld omdat ze er met haar handen niet bij kan.
Ik besluit het zo te laten, ook al vind ik die sokken ook wat rommelig.
We luisteren naar Rita Hovink, we luisteren naar Wim Sonneveld, we luisteren naar Louis Neefs. Dan, na ‘De lichtjes van de Schelde’, staat een andere dame aan de andere kant van de kring op en loopt naar de ligzetel, in het voorbijgaan krijg ik een licht bestraffende blik.
‘Komaan,’ zegt ze, raapt met enige moeite de kousen van de grond en doet ze weer aan bij de liggende dame. Ze wordt ook weer ingestopt.
We luisteren verder naar Miel Cools, als het drie uur wordt is het wissel van de wacht.
Een collega uit de zorg komt langs en buigt in het voorbijgaan voorover bij de dame onder haar dekentje.
‘Ik ben er vandoor, kus!’ De dame tuit haar lippen voor een kusje op de gladde wang van mijn collega.
We glimlachen en gaan verder. Café Biljart. Helena.
Dan besef ik ineens dat mevrouw is opgehouden met kreunen.
Link deel 1:
110. Amber ten Brink -> deel 1 - dementieathome.be